برای آشپزها و دانشمندان به طور یکسان، تفاوت بین گونه‌های نزدیک به هم در دنیای طبیعی بی نهایت جذاب است. به عنوان مثال، سیب، گلابی، به و رز، همه پسرعموهای نزدیک و در خواص آشپزی متفاوت هستند. همین امر در مورد سخت پوستان نیز صدق میکند، که شامل چندین مورد از محبوب‌ترین انواع غذاهای دریایی است. از نظر بیولوژیکی میگوها، خرچنگ‌ها و لابسترها خویشاوندان نزدیکی هستند، اما تفاوت‌های فیزیکی آنها بر نحوه پخت و استفاده از آنها تأثیر می‌گذارد. در این مقاله به بررسی تفاوت بین خرچنگ، میگو و لابستر میپردازیم.
ده پاها؛ لابستر، میگو و خرچنگ‌ها
مانند حشرات خشکی، سخت پوستان آبزی بی‌مهرگانی هستند که ماهیچه‌های آنها به جای یک چارچوب داخلی از استخوان و غضروف، توسط یک اسکلت بیرونی زرهی پشتیبانی می‌شود. پوسته بیرونی، قطعه‌بندی و مفصل‌بندی است تا به موجودات اجازه حرکت دهد، و این موجودات بتوانند شنا کنند، غذا بخورند و در صورت نیاز از شکارچیان فرار کنند یا با شکارچیان مبارزه کنند. خرچنگ‌ها، لابسترها و میگوها “ده پا” دارند. به این معنی که دارای 10 اندام هستند که به صورت پا یا پنجه ساخته شدند. از نظر آشپزی، سخت پوستان محبوبیت خود را مدیون یک ویژگی بیولوژیکی هستند. گوشت آنها حاوی مقادیر زیادی آمینو اسیدهای آزاد – بدون پیوند با پروتئین‌های زنجیره کامل – و همچنین قند است. این به آنها طعم‌های غنی، شیرین، طعم‌دار و پیچیده می‌دهد که تکثیر آن در سایر غذاها دشوار است.
میگوها
میگو یکی از وسیع‌ترین خانواده‌های سخت پوستان را نشان می‌دهد. از “کریل” میکروسکوپی که نهنگ‌های تصفیه‌کننده را تغذیه میکند تا میگوهای جامبو که هر کدام چندین اونس وزن دارند. از نظر ساختاری، آنها بسیار شبیه به لابسترهای بدون چنگال هستند و بیشتر وزن بدن آنها را دم چاق و عضلانی‌شان تشکیل می‌دهد. پوسته‌های میگو نسبتا نرم هستند و به راحتی جدا می‌شوند. در جاهایی که میگو را تازه از آب می‌گیرند هیپوکامپ چرب و جگر مانند – که با “تامالی” سبز رنگ در لابستر قابل مقایسه است – به عنوان یک غذای لذیذ از سر مکیده می‌شود. متأسفانه، این میگو نیز بسیار فاسد شدنی است. بنابراین میگو در ایالات متحده معمولاً بدون سر به فروش می‌رسد تا عمر نگهداری آنها بیشتر شود.
معرفی و طرز تهیه 9 غذای خوشمزه و پرطرفدار با میگو
درباره خرچنگ ها
میگوها و خرچنگ‌ها به دلیل شباهت زیادشان بهم به یک خانواده تعلق دارند، خرچنگ‌ها همان عناصر اولیه یعنی بدن زره پوش و چندپا را می‌گیرند و آنها را به شدت تغییر می‌دهند. دم بر روی شکم خرچنگ مثل یک فلپ یا “پیش بند” است و طرح پهن و مسطح پوسته‌ی خرچنگ کاملاً متفاوت از شکل تقریباً استوانه‌ای لابستر است. برخی از خرچنگ‌ها، مانند خرچنگ سنگی فلوریدا، در درجه اول به خاطر چنگال‌های گوشتی خود ارزشمند هستند. از طرف دیگر، خرچنگ شاه آلاسکا به خاطر پاهای گوشتی‌اش صید می‌شود. دیگران، از جمله Dungeness و خرچنگ آبی، گوشت پا، پنجه و بدن را از قفسه سینه به رخ می‌کشند. خرچنگ‌های آبی پس از پوست‌اندازی، به اندازه‌ای پوسته‌ی آنها نرم است که به طور کامل قابل خوردن هستند، بسیار مورد توجه قرار می‌گیرند.
درباره لابسترها
اگرچه از نظر ساختار لابستر شبیه به میگو است، اما پوسته سخت‌تر و سیخ دار لابستر و چنگال های مهیب (در مورد لابستر آمریکایی) آن را کاملاً ترسناک‌تر از میگو میکند. مانند میگو، بیشتر گوشت لابستر در دم آن جمع می شود و انواع بدون پنجه آن معمولا به صورت دم به فروش می‌رسد. پنجه‌های لابستر آمریکایی، گونه‌ای که در بین سایر ماهیگیری‌های اقیانوس اطلس شمالی صید می‌شوند، می‌تواند لقمه‌های بزرگ با گوشت غنی و لطیف را درست کند. در نمونه‌های بزرگ، حتی پاها و قفسه سینه محفظه‌ای که با لگن حیوان خشکی قابل مقایسه است، حاوی مقادیر قابل استفاده‌ای گوشت است. کنسروهای تجاری در استخراج این گوشت‌های شیرین ماهر هستند.
آیا لابستر یک شاه میگو است؟
آیا عاشق غذاهای دریایی هستید و تا به حال به این فکر کردید که لابستر یک شاه میگو است یا با آن فرق دارد؟ و آیا تا به حال در ذهن خود طعم و بافت آنها را با هم مقایسه کردید؟ اگر بله، پس در این مقاله با ما همراه باشید. ما این افسانه را که لابستر فقط یک میگو بزرگ‌تر است را از بین خواهیم برد و عمیقاً به تفاوت‌های بین خرچنگ، لابستر و میگو میپردازیم.
لابستر طعمی شبیه به میگو اما گوشتی و شیرین‌تر دارد. گوشت دم لابستر سفت، جویدنی و کمی اسفنجی مانند میگو است. لابستر طراوت دریا را که به آن شوری و لطافت می بخشد در گوشت خود حفظ می کند.
برخی از مردم طعم لابستر را به عنوان نسخه گوشتی‌تر میگو توصیف میکنند، در حالی که برخی دیگر آن را از نظر بافت و طعم سبک با ترکیبی بین ماهی سالمون تازه و سینه مرغ مقایسه میکنند. ممکن است طعم لابستر و میگو مشابه هم باشند. زیرا هر دو نوعی غذای دریایی با ویژگی های طعمی مشابه هستند.
در این مقاله، تفاوت‌های تغذیه‌ای بین میگو و لابستر، روش‌های تهیه آنها و پیشنهادات سرو را بررسی خواهیم کرد. همچنین برخی از حقایق و افسانه‌های جالب در مورد این نوع غذاهای محبوب دریایی را بررسی می‌کنیم. بنابراین، همراه ما باشید تا در مورد لابستر و میگو بیشتر بدانیم!
تفاوت طعم و بافت بین لابستر و میگو
در مورد طعم و بافت لابستر و میگو، شباهت‌هایی وجود دارد اما تفاوت‌های قابل توجهی نیز وجود دارند. بنابراین، آیا خرچنگ طعمی شبیه میگو دارد؟ پاسخ منفی است! خرچنگ‌ها طعمی بهتر و بافتی جویدنی‌تر نسبت به میگوها دارند. اما تفاوت‌های خاص بین این دو غذای خوشمزه دریایی چیست؟
اول، بیایید در مورد طعم گوشت لابستر و میگو صحبت کنیم. لابسترها طعم غنی‌تر، کره‌ای‌تر و شیرین‌تری دارند نسبت به میگوها که کمی دارای طعم شیرین و شوری هستند. این تفاوت منحصر به فرد به دلیل رژیم غذایی و زیستگاه متفاوت این موجودات دریایی است. لابستر (خرچنگ دریایی) در آب‌های سرد و صخره‌ای زندگی میکند، در حالی که میگو در آب‌های گرم و کم عمق زندگی میکند.
انواع میگو
حالا بیایید در مورد بافت گوشت لابستر و میگو صحبت کنیم. گوشت لابستر سفت و جویدنی است، شبیه به خرچنگ، اما لطیف‌تر است. اما، گوشت میگو دارای بافت نرم و کمی لاستیکی‌تر دارد. گوشت دم لابستر بهتر و اسفنجی‌تر از بقیه قسمت‌های قلب است و طعم آن شیرین‌تر و گوشتی‌تری نسبت به سایر قسمت‌های آن می‌باشد.
شایان ذکر است که گوشت لابستر و میگو از مواد غذایی دریایی همه کاره هستند که در بسیاری از غذاها مانند سالاد، پاستا، سوپ و غذاهای دریایی استفاده می‌شوند. هر دو طعم و بافت متمایزی را ارائه می‌دهند که می‌تواند هر دستور غذایی را ارتقا دهد.
تفاوت های مواد مغذی در میگو و لابستر
از نظر مواد معدنی مغذی، میگو و لابستر کاملاً متفاوت هستند. لابسترها سرشار از مس و روی‌اند، درحالی که میگو دارای سطح فسفر بالاتری است. فسفر برای سلامت استخوان‌ها و دندان‌ها ضروری است. مس در تولید گلبول‌های قرمز به بدن کمک میکند، و روی (زینک) سیستم ایمنی را تقویت میکند.
مصرف لابستر نیاز روزانه ما به مس را 108 درصد بیشتر از میگو پوشش می‌دهد و منبع بهتری از مس است. لابستر همچنین چهار برابر سدیم بیشتری نسبت به میگو دارد. با این حال، میگو از نظر کولین، ویتامین A RAE و ویتامین B12 غنی‌تر است. کولین برای عملکرد مغز و اعصاب ضروری است، در حالی که ویتامین A به سلامت ایمنی بدن کمک میکند.
با توجه به کالری و محتوای پروتئین در هر وعده، میگو و لابستر نسبتاً یکسان هستند. با این حال، میگو در مقایسه با لابستر سطح کلسترول بالاتری دارد. این مسئله ممکن است برای کسانی که مراقب مصرف کلسترول خود هستند، لابستر را تبدیل به انتخاب بهتری کند.
خواص میگو
در نهایت، لابستر کالری کمتری دارد در حالی که سرشار از پروتئین، امگا 3، سلنیوم و چربی اشباع شده است. امگا 3 برای سلامت قلب ضروری است، در حالی که سلنیوم به عملکرد صحیح تیروئید کمک میکند.
روش های پخت میگو و لابستر
میگو و لابستر دو غذای دریایی لذیذ هستند که بسیاری از افراد از آن لذت می برند. در مورد روش‌های تهیه این غذاها، راه‌های مختلفی برای انتخاب وجود دارد. برای طبخ میگو، یک قابلمه آب جوش لازم است، در حالی که سرخ و کبابی رایج‌ترین روشی است که برای لابستر استفاده می‌شود.
برای پخت لابستر ابتدا آن را می‌جوشانند که روشی بهینه است و به ازای هر گالن آب باید یک چهارم فنجان نمک به قابلمه اضافه شود. از سوی دیگر، روش کبابی هم عالی است، زیرا طعم دودی به غذا اضافه میکند. در مورد میگو، سرخ کردن و آب پز توصیه می‌شود. با این حال، بخارپز یک گزینه عالی برای حفظ طعم‌های طبیعی میگو است.
طرز تهیه پلو مکزیکی با میگو
یکی از روش های بهینه برای طبخ دم میگو و لابستر کباب کردن است. دم میگو یا لابستر را باید روی یک ورقه پخت بچینیم بعد از اینکه چاشنی‌ها را زدیم با نمک و کره، باید آن را چند دقیقه در فر قرار دهیم و بپزیم تا قهوه‌ای و طلایی شود.
در نهایت، روش‌های مختلفی برای طبخ غذا با میگو و لابستر مطابق با هر سلیق‌های وجود دارد که استفاده از این تکنیک‌ها یک غذای خوشمزه و خوش‌طعم را تولید میکند و همه می‌توانند از آن لذت ببرند.
پیشنهادات مختلف برای سرو میگو و لابستر
بسیاری از غذاهای جانبی و چاشنی‌های عالی هستند که طعم میگو و لابستر را تکمیل میکنند. بیایید به چند پیشنهاد خوشمزه برای سرو آنها بپردازیم.
برای شروع ابتدا خرچنگ را در کره نرم بخوابانید. یک سیب زمینی پخته و مقداری ذرت آبدار روی آن اضافه کنید. با این ترکیب یک وعده غذایی لذیذ خواهید داشت که طعم لطیف خرچنگ را به نمایش می گذارد. برای چیزی دلچسب‌تر، سعی کنید خرچنگ را با سوپ خرچنگ خامه‌ای یا خوراک صدف ترکیب کنید.
می‌توانید از کدو حلوایی هاسلبک یا نان پنیری گل کلم حالات دلپذیر پاییزی را به بشقاب خود اضافه کنید. همچنین گئوکی سیب زمینی، اسفناج سرخ شده و ماکارونی و پنیر هم به خوبی با خرچنگ کره‌ای جفت می‌شوند.
در مورد میگو، سرو آنها با سالاد جانبی یک انتخاب روتین و کلاسیک است. اما گزینه‌های خلاقانه زیادی وجود دارد. صدف خام یا بخارپز را به عنوان یک عنصر غذای دریایی اضافی برای انتخابی متفاوت و سبک اضافه کنید. ماکارونی با لیمو مکمل طعم کمی شیرین میگو است. همچنین سیب‌زمینی ترد و سبزیجات طعم‌های خاکی را به بشقاب شما اضافه میکنند.
اگر می‌خواهید لذت بیشتری از این غذا ببرید نان پنیری و نان‌های ترد می توانند کنتراست و بافت رضایت بخشی را برای سرو میگوی شما ایجاد کنند.
حقایق و افسانه های جالب در مورد لابستر و میگو
آیا می دانستید که لابستر تابستانی می تواند بهتر باشد؟ و اینکه میگو منبع پروتئینی بدون چربی است؟
در مورد لابسترها، یک افسانه این است که لابسترهای ماده طعم بهتری نسبت به نرها دارند. اما این درست نیست. به گزارش Lobster Anywhere، هیچ تفاوتی در طعم و مزه بین لابسترهای نر و ماده وجود ندارد.
افسانه دیگر این است که لابسترهای غول پیکر سخت یا لاستیکی و لابسترهای کوچک لطیف و شیرین هستند. درحالی که برعکس این موضوع صادق است، لابسترهای غول پیکر گوشت لطیف‌تری دارند.
در مورد میگو، یک افسانه رایج وجود دارد که آنها کالری بالایی دارند. اما در واقع، میگوها منبع عالی پروتئین بدون چربی هستند. میگو همچنین به دلیل سرعت رشد بالای خود معروف است. به طوری که برخی از گونه‌های میگو تا یک اینچ در هفته رشد میکنند. علاوه بر این، برخی از گونه‌های میگو می‌توانند رنگ خود را تغییر دهند تا با محیط اطراف خود ترکیب شوند.
همچنین حقایق جالبی در مورد نحوه غذا خوردن لابستر و میگو وجود دارد. لابسترها اغلب به عنوان تغذیه کننده ته در نظر گرفته می شوند، در حالی که آنها از غذاهای مختلفی تغذیه میکنند و منحصراً تغذیه کننده ته دریا نیستند.
از طرف دیگر میگوها از بدن نازک و کشیده خود برای حرکت در فضاهای کوچک و گرفتن طعمه استفاده میکنند. آنها همچنین پالیده خوار هستند و از زائده‌های جلویی خود برای ذرات میکروسکوپی مواد غذایی را دریافت میکند.
روش پخت، تهیه و سرو خرچنگ، لابستر و میگو
روش‌های تهیه هر سه این‌ها تا حدی با هم همپوشانی دارند. اما هر کدام نقاط قوت خود را دارند. میگوها، به دلیل اینکه کوچک و خودکفا هستند، تقریبا برای هر روش پخت و پز مناسب‌اند. به جز پخت آرام. میگوها را می‌توان به روش بخار پز، گریل، سرخ، سوخاری یا کبابی با موفقیت پخت و سرو کرد.
خرچنگ‌ها اغلب به سادگی بخار پز یا آب پز می‌شوند. اما می‌توان آنها را نیز تقسیم کرد و به صورت سرخ یا کبابی پخت. لابستر پخته را می‌توان گرم یا سرد سرو کرد یا در سالاد، املت، راویولی و بسیاری از غذاهای دیگر گنجاند. انواع خرچنگ‌های گوشتی مانند Dungeness را می‌توان به طور کامل بخار پز یا آب پز کرد، یا پوسته بالایی آنها جدا کرد تا طعم دهنده‌ها بتوانند گوشت آنها را مزه دار کنند. پنجه‌ها و پاها معمولا به صورت پخته و حاضری چه گرم و چه سرد به فروش می‌رسند.
