در پایان رقابت‌های این فصل لیگ برتر پرتغال، علی علیپور مهاجم ۲۸ ساله و ایرانی باشگاه ژیل ویسنته بعد از دو فصل حضور نه چندان موفق از این تیم پرتغالی جدا شد. از همان روز‌های نخست جدایی وی از این تیم، گمانه‌زنی در خصوص بازگشت او به پرسپولیس زده شد و رفته رفته این موضوع شکل واقعیت به خود گرفت.
باشگاه پرسپولیس بعد از جدایی این مهاجم با وی مذاکرات کوتاهی داشت، اما به دلیل مشمول بودن برای انجام خدمت سربازی، مذاکرات با وی متوقف شد. بعد از حل شدن مشکل سربازی این بازیکن، سرخ‌پوشان مذاکرات خود را به صورت رسمی با مهاجم سابق خود از سر گرفتند. در نهایت بعد از توافق طرفین، سرانجام علی علیپور بعد از ۴ سال به پرسپولیس بازگشت تا در لیگ بیست و چهارم لباس این تیم را بر تن کند. علاوه بر علیپور امین حزباوی نیز یکی از بازگشتی‌های لیگ امسال خواهد بود. مدافع جوان فصل گذشته تیم السد قطر که به دلیل انتخاب پیراهن تیم ملی ایران با سر و صدای فراوان از تیم قطری جدا شد پس از توافق با تیم فوتبال فولاد مبارکه سپاهان، با قراردادی به مدت سه فصل به سپاهان پیوست.
اما با نگاهی به ۵ فصل اخیر می‌فهمیم که از این مدل لژیونر‌های پشیمان که پس از گذراندن دوره‌ای در کشور‌های مختلف به لیگ برتر برگشته‌اند کم نداشتیم که در این گزارش آنها را بررسی خواهیم کرد.
امید نورافکن سال ۲۰۱۹ از شارلوای بلژیک به استقلال
ستاره جوان استقلال که از ۱۹ سالگی چهره شده بود در حدود ۲۱ سالگی به لیگ بلژیک رفت، اما بعد از مدت کوتاهی نیمکت‌نشینی ترجیح داد بدون مبارزه برای رسیدن به ترکیب اصلی به استقلال برگردد. بحث برسر مبلغ رضایت‌نامه او در یک برنامه زنده بالا گرفت. مدت حضور مجددش در استقلال هم کوتاه بود و این سپاهان بود که مبلغ رضایت‌نامه قطعی او را پرداخت کرد تا در اصفهان بدرخشد.
محمد نادری سال ۲۰۱۹ از کورتریک بلژیک به پرسپولیس
محمد نادری در ۲۱ سالگی با درخشش در تراکتور راهی لیگ بلژیک شد، اما در فوتبال ما چندان شناخته شده نبود. با مشکلاتی که پرسپولیس در خط دفاعی داشت زمینه جذب او فراهم شد. او مقطع کوتاهی برای پرسپولیس بازی کرد و عملکرد خوبی هم داشت، ولی وقتی قرمز‌ها پول رضایت‌نامه او را برای فصل بعد تقبل نکردند به استقلال رفت. یک فصل هم در استقلال بازی کرد و گل‌های حساسی هم زد، اما باز لژیونر شد و این بار در یک تیم ضعیف ترکیه‌ای. او با این تیم به لیگ پایین‌تر ترکیه رفت. مسیری عجیب برای بازیکنی که دنبال پیشرفت بود و حالا سر از تمرینات تراکتور درآورده. امیدواریم اگر نادری این فصل در تراکتور درخشید هوس لژیونر شدن به سرش نزند.
وحید امیری سال ۲۰۱۹ از ترابزون اسپور ترکیه به پرسپولیس
امیری در جام جهانی خوش درخشید، لایی او به پیکه به یادماندنی شد و همراه حسینی به لیگ ترکیه رفت. درآن جا یکی دو گل حساس زد، اما آن قدر بازی نکرد و در نهایت بعد از یک فصل به پرسپولیس برگشت. تنها تفاوت این بازگشت در این بود که قرارداد او پرحاشیه و پرضرر نشد.
علیرضا حقیقی سال ۲۰۱۹ از سوندسوال سوئد به نساجی
حقیقی سال‌ها لژیونر بود؛ با این تفاوت که نه در روسیه، نه در پرتغال و نه در لیگ سوئد درخششی نداشت تا این که بالاخره پذیرفت بهترین راه برای ادامه فوتبالش لیگ خودمان است. حقیقی در بازگشت به لیگ خودمان هم عملکرد پرفراز و نشیبی داشت، اما نکته این جاست که در لیگ ما بضاعت تیم‌ها در حدی نیست که با یکی دو اشتباه، بازیکن نیمکت‌نشین شود. خلاصه از این نظر لیگ خوبی داریم برای بعضی از بازیکنان.
فرشاد احمدزاده ۲۰۱۹ از شلاسک وروتسواف لهستان به پرسپولیس
احمدزاده با پرسپولیس برانکو در لیگ خودمان و لیگ قهرمانان آسیا درخشید، اما درست وقتی به دلیل حاشیه‌های انتقال طارمی از ترکیه به پرسپولیس، پنجره نقل و انتقالاتی این تیم بسته بود احمدزاده قرمز‌ها را تنها گذاشت. اتفاقی که به مذاق طرفداران خوش نیامد. یک سال آن جا بازی کرد و خیلی زودتر از آن که تصور می‌شد به لیگ خودمان بازگشت، اول به پرسپولیس رفت و آن جا آن قدر کارت قرمز گرفت که از فهرست تیم خارج شد، بعد‌ها در فولاد و سپاهان با تداوم بهتری بازی کرد.
شهریار مغانلو سال ۲۰۱۹ از سانتاکلارا‌ی پرتغال به پرسپولیس
در اوج کرونا، پرسپولیس قرار بود در لیگ قهرمانان که به صورت متمرکز برگزار می‌شد، شرکت کند. این تیم سراغ مغانلویی رفت که بعد از درخشش در پیکان به لیگ پرتغال رفته بود و فقط یک گل زده بود. مغانلو بعد از کش‌وقوس فراوان به پرسپولیس آمد و خوب هم ظاهر شد، اما باز هم سپاهان بود که از پس پرداخت رضایت‌نامه سنگین او برای انتقال دایمی برآمد و او هم زردپوش شد.
رضا شکاری سال ۲۰۱۹ از روبین کازان روسیه به تراکتور
رضا شکاری قرار بود یکی از استعداد‌های برتر فوتبال دنیا باشد، اما بعد از یک انتقال ناموفق به لیگ خودمان برگشت. چند سالی معمولی ظاهر شد تا این که با گل‌گهر درخشید و حالا هم در سپاهان بازی می‌کند.
مهدی مهدی خانی سال ۲۰۲۰ از واراژدین کرواسی به پرسپولیس
با محرومیت عیسی آل‌کثیر و شرایط خاصی که آن سال پرسپولیس تجربه می‌کرد، بحث حضور مهدی‌خانی که در «پدیده» برای یحیی بازی کرده بود، مطرح شد. او که در لیگ کرواسی بازیکن نیمکت‌نشینی بود بالاخره به پرسپولیس آمد، اما نتوانست بدرخشد. بعد از پرسپولیس هم او در «هوادار» کیفیت پایینی ارائه کرد تا این سوال پیش بیاید که اصلا چطور لژیونر شده بود؟
روزبه چشمی سال ۲۰۲۱ از ام صلال قطر به استقلال
روزبه چشمی قرار بود مدرن‌ترین دفاع وسط فوتبال ایران باشد، اما پیش‌بینی کی‌روش درباره او هیچ‌وقت محقق نشد؛ چون هر وقت در هافبک دفاعی بازی کرد درخشید و هروقت دفاع وسط بود تبدیل به بازیکنی معمولی شد. روزبه هم مدت‌ها سودای لژیونر شدن داشت به‌خصوص بعد از جام‌جهانی، اما در نهایت به لیگ قطر رفت و بعد از مدت کوتاهی به استقلال برگشت.
جعفر سلمانی سال ۲۰۲۱ از پورتیموننزه پرتغال به استقلال
جعفر سلمانی هم یکی از آن ترانسفر‌های عجیب فوتبال ما به پرتغال است. او بدون درخشش خاصی به لیگ پرتغال رفت، در همان روز‌ها که آن جا ذخیره بود به تیم ملی دعوت شد تا مشخص شود لژیونر بودن چقدر مهم است. بعد هم که به استقلال آمد.
رضا اسدی سال ۲۰۲۱ از سنت پولتن اتریش به پرسپولیس
رضا اسدی با پیراهن سایپا درخشید. به لیگ اتریش رفت. آن جا مصدوم شد و وقتی نوراللهی از پرسپولیس رفت با هیاهوی زیاد به پرسپولیس آمد، اما نتوانست رضایت کادرفنی و هواداران را کسب کرد.
آریا برزگر سال ۲۰۲۲ از ویتبسک بلاروس به نفت مسجد سلیمان
به عنوان یک پدیده مطرح شد، به پرسپولیس رفت و بدون حتی انجام یک بازی لژیونر شد، البته در کشوری که اگر فوتبالش از ما پایین‌تر نباشد قطعاً بالاتر نیست، بعد هم از بلاروس به نفت مسجد سلیمان رفت و با یک گل زده، حالا قرار است در استقلال بازی کند.
مهدی قائدی سال ۲۰۲۲ از شباب‌الاهلی امارات به استقلال
ستاره تکنیکی آبی‌ها که همه تصور می‌کردند به یک لیگ معتبر برود سر از لیگ امارات درآورد، اما چندان موفق نبود تا با یک رقم عجیب برای رضایت‌نامه به استقلال برگردد؛ رقمی که هنوز از آن به عنوان عجایب دوران مدیریت آجورلو یاد می‌شود. یک فصل در استقلال ماند و دوباره لژیونر شد.
محمد محبی سال ۲۰۲۲ از سانتا کلارای پرتغال به استقلال
وقتی سپاهان دنبال مغانلو بود به عنوان بخشی از رضایت‌نامه او محبی را به سانتاکلارا داد، محبی یک فصل ناموفق آن‌جا داشت، اما لااقل باز هم برای سانتاکلارا درآمدزایی شد، چون استقلال بابت انتقال قرضی او پول خوبی به تیم پرتغالی داد، اما وقتی از عهده رضایت‌نامه سال بعد برنیامد محبی دوباره لژیونر شد.
پیام نیازمند سال ۲۰۲۲ از پورتیموننزه پرتغال به سپاهان
نیازمند از سپاهان به لیگ پرتغال رفت، آن‌جا در یک بازی عجیب ۷ گل خورد که ۳ تایش را طارمی مهاجم پورتو زد. به سپاهان برگشت و طوری خوب کار کرد که تیم اصفهانی مبلغ بالایی را که درباره آن هنوز بحث است برای رضایت‌نامه او به پورتیموننزه داد. یک درآمدزایی دیگر توسط پرتغالی‌ها با بازیکن نیمکت‌نشین ایرانی‌شان.
علیرضا بیرانوند سال ۲۰۲۲ از بوآویشتای پرتغال به پرسپولیس
علی بیرو بعد از جام‌جهانی در پرسپولیس ماند و تا فینال آسیا رفت. بعد به آنتورپ پیوست. آن‌جا ضعیف کار کرد و ناچار از بلژیک به پرتغال رفت تا بعد از نیمکت نشینی در کشوری دیگر در سال منتهی به جام‌جهانی برای بازی در تیم ملی به پرسپولیس بیاید. او هنوز معتقد است پیشنهاد‌های سنگینی از لیگ عربستان دارد، اما همان بهتر که در لیگ خودمان بماند و تنور حاشیه‌ها را داغ نگه دارد.
مرتضی پورعلی گنجی سال ۲۰۲۲ از شنژن چین به پرسپولیس
پورعلی گنجی برخلاف دژاگه و شجاعی هنوز می‌توانست لژیونر بماند، اما در کل بازی در خارج برای او برابر بود با مصدومیت‌های زیاد تا او هم در سالی که می‌خواست دیده شود تا در جام‌جهانی بازی کند به پرسپولیس بیاید. شاید تیم ملی چین دربرابر تیم ما حرفی برای گفتن نداشته باشد، اما قطعاً لیگ‌شان سطحی بالاتر دارد و پورعلی گنجی شاهدی بر این موضوع است.
کاوه رضایی سال ۲۰۲۲ از اودهورلی لوون بلژیک به تراکتور
کاوه رضایی در ۳۰ سالگی به فوتبال ما بازگشت، سنی که در آن می‌توانست مثل کریم انصاری‌فرد، حاج صفی و … هنوز لژیونر باشد. شاید اگر کاوه در لیگ بلژیک بازی نمی‌کرد همین چند بازی ملی را هم در کارنامه نداشت، چون به طور کلی مربیان تیم ملی به‌خصوص کی‌روش روی بازیکنان لژیونر حساب دیگری باز می‌کردند.
علی قربانی سال ۲۰۲۲ از سومقاییت آذربایجان به فولاد
علی قربانی حتی برای تیم ملی آذربایجان هم بازی کرد که خودش گویای این است که فوتبال آن جا چقدر از ما عقب است و به طور کلی نمی‌توان لژیونر بودن در چنین لیگی را خیلی جدی گرفت.
فرشید اسماعیلی سال ۲۰۲۲ از العربی قطر به فولاد
فرشید اسماعیلی را با دربی می‌شناسیم، چه آن دربی که گل زد، چه آن یکی که پنالتی چیپ زد، او هم یکی دیگر از لژیونر‌هایی است که نتوانست در لیگ قطر ادامه دهد و به لیگ خودمان بازگشت.
مهرداد محمدی سال ۲۰۲۳ از السیلیه قطر به استقلال
مهرداد محمدی در لیگ پرتغال خوش درخشید، اما با یک مصدومیت مواجه شد. بعد هم در لیگ قطر چندان موفق نبود تا امسال با حضورش در استقلال همه را متعجب کند؛ چون او یک پرسپولیسی قدیمی و دوآتشه بود.
یونس دلفی سال ۲۰۲۲ از گوریتسای کرواسی به فولاد
یونس دلفی رکورد‌های جالبی دارد، یکی از جوان‌ترین بازیکنان لیگ ما و یکی از جوان‌ترین لژیونرهای‌مان. اما متاسفانه به‌رغم آن که روی درخشش او خیلی حساب باز کرده بودیم به لیگ خودمان بازگشت و فعلاً که موتورش روشن نشده است تا ببینیم چند سال لژیونر بودن چه اثری روی او داشته است.
شهاب زاهدی سال ۲۰۲۳ از پوشکاش آکادمیای مجارستان به پرسپولیس
شهاب زاهدی از آن لژیونر‌هایی بود که مدام بدشانسی آورد. مدتی به خاطر اتهام دوپینگ، بعد ماجرایی که در لیگ کره جنوبی برایش پیش آمد و در نهایت هم که لیگ اوکراین به دلیل جنگ تعطیل شد تا او بعد از یک سال بازی قرضی در لیگ مجارستان به پرسپولیس بیاید. شاید اگر لیگ اوکراین برقرار بود او همچنان لژیونر محسوب می‌شد.
شجاع خلیل‌زاده سال ۲۰۲۳ از الاهلی قطر به تراکتور
تیم شجاع و حسین کنعانی در لیگ قطر ضعیف‌ترین خط دفاعی را داشت تا هر دو به لیگ خودمان برگردند. پرسپولیس شجاع را نخواست تا او به تراکتور برود. شجاع دیر لژیونر شد و خارج از لیگ خودمان هم درخشش چندانی نداشت.
محمد حسین کنعانی‌زادگان سال ۲۰۲۳ از الاهلی قطر به پرسپولیس
حسین کنعانی تجربه دوبار بازگشت به لیگ‌مان را دارد. مدتی در جوانی لیگ پرتغال را تجربه کرد و بعد به ملوان رفت. این بار هم در اوج پختگی و وقتی در لیگ قطر خواهانی نداشت به پرسپولیس آمد.
به این فهرست می‌شد بازیکنان زیاد دیگری را اضافه کرد که صرف‌نظر کردیم. هرچه هست مشخص است انتخاب‌های اشتباه، نبود روحیه حرفه‌ای، نداشتن صبر، تسلط نداشتن به زبان خارجی، مشاوره غلط و حتی رفتار اشتباه سرمربیان تیم ملی به‌خصوص کی‌روش که هر بازیکنی را به محض حضور در لیگ خارجی ولو لیگ‌های ضعیف به‌تیم ملی دعوت می‌کرد، باعث شده بازیکنان زیادی لژیونر شوند و دست خالی، بدون کسب تجربه و افزایش توانایی و حتی در مواردی با افت زیاد به فوتبال‌مان برگردند تا زمان و پول‌های هنگفت رضایت‌نامه خرج انتخاب‌های اشتباه‌شان شود.
منبع: خبرآنلاین
