۲۱:۲۸ – ۱۹ مرداد ۱۴۰۳
گوش ما در هیاهوی دنیا، کر و از این صدا‌ها پر شده است که صدای “هَل مِن نَاصِر یَنصُرُنِی” عزیز زهرا (س)، امام زمانمان را نمی‌شنویم و نتیجه‌اش این شده که ۱۱٨۰ سال، امام ما روی کره زمین، در کربلای خودش، در پس پرده‌ی غیبت مانده است و انتظار می‌کشد که ما برگردیم.
کی از خواب غفلت بیدار می‌شویم که برگردیم؟
همانطوری که از بین همه‌ی آن سپاه عمر سعد، یک نفر به نام حُر، ندای امام حسین علیه السلام را شنید و به سوی امام‌حسین‌علیه‌السلام ـ امام زمان خودش ـ تائب، خجل و سرافکنده بازگشت. گناه بزرگی مرتکب شده است، فکر نمی‌کرد مورد بخشش قرار بگیرد، اما همین که آمد، با آغوش باز و گرم امام حسین علیه‌السلام روبرو شد.
آقا امام حسین علیه‌السلام رحمت واسعه‌ی الهی است.
گزیده‌ای از سخنان استاد اخلاق حاج آقا زعفری‌زاده
منبع: ایسنا
