واکاوی حمله اسرائیل به کنسولگری ایران

 واکنش بسیاری از تحلیلگران و سیاستمداران ایرانی به حمله تروریستی اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق متفاوت بود. این بار بسیاری خشمگین بودند. بسیاری از آنان در مقام منتقد قرار گرفته و نسبت به اتفاقات جدید معترض بودند.

برخی از آنان پاسخ ندادن و انفعال نسبت به حملات اسرائیل را نقطه ضعف ایران می‌دانستند. گروهی دیگر انفعال سیاسی و ضعف حقوقی ایران را نشانه گرفتند و عده‌ای نیز دست روی یک مساله امنیتی گذاشتند. این دسته اخیر منتقد فعالیت‌های امنیتی و اطلاعاتی ایران در سوریه بودند.

یکی از این افراد، پاک فطرت نماینده شیراز بود که در انتقاد به عملیات تروریستی اخیر اسرائیل در دمشق گفت: بی تردید رژیم صهیونیستی اشراف اطلاعاتی بر جلساتی که در کشور سوریه برگزار می‌شود، دارد؛ بنابراین لازم است این قبیل جلسات در کشور‌هایی به غیر از سوریه برگزار شود و اجازه ندهیم به راحتی نیرو‌های ارزشمند کشورمان از دست بروند.

این چندمین حمله اسرائیل به مواضع ایران در سوریه است. رژیم صهیونیستی تا کنون چندین بار محل دیدار‌های مستشاری و امنیتی ایران و سوریه و سایر جبهه‌های مقاومت را شناسایی کرده و موشک باران نموده است.

بسیاری معتقدند اشراف اطلاعاتی رژیم صهیونیستی بر مناطق مختلف سوریه زیاد است و از این جهت، مخفی کردن محل دیدار‌های دیپلماتیک و نظامی و امنیتی از ستون پنجم رژیم صهیونیستی در کشور سوریه سخت است. برخی تحلیلگران برآنند که حتی ردیابی مسیر عبور شهید سلیمانی در عراق و شهادت ایشان از سوریه آغاز شده بود و نیرو‌های موساد در سوریه اطلاعات مربوط به سردار سلیمانی، همراهانش و محل عبور ایشان را به آمریکایی‌ها دادند.

سوریه و باگ‌های امنیتی اش

اما مشکل اصلی سوریه چیست؟ منتقدان معتقدند تنوع گروه‌های نظامی، سیاسی و قومی، عدم هماهنگی بین ارگان‌های مختلف و به خصوص تداوم پس لرزه‌های جنگ داخلی در این کشور باعث شده سوریه به لحاظ امنیتی مشکل داشته باشد.

به جز این، باید به این مساله اشاره کرد که موساد به لحاظ تاریخی نفوذ زیادی در سوریه داشته است. الی کوهن، یکی از مشهورترین جاسوسان اسرائیل در سوریه عملیات خود را آغاز کرد و چنان پیشرفت کرد که توانست مشاور عالی (معاون) وزیر دفاع سوریه شود.

مساله دیگر وجود نیرو‌های تکفیری، به خصوص داعش در سوریه است. از مدت‌ها پیش بسیاری از رسانه‌ها و تحلیلگران میان داعش و موساد ارتباط وثیق دیده و به آن پرداخته اند (اینجا بخوانید). بعد از حمله دیروز اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق، نیرو‌های داعش نیز فعالیت‌های نظامی و تروریستی خود را شدت بخشیده اند. آنها چند تن از نیرو‌های ارتش سوریه را ترور کردند (اینجا بخوانید)، باسل عبدالقادر، از نیرو‌های امنیتی ارشد سوریه را به شهادت رساندند و سعی کردند در حرم حضرت معصومه (س) در ایران عملیات تروریستی داشته باشند که البته موفق نشدند (اینجا بخوانید). در چند ماه اخیر، هر بار اسرائیل احتیاج به یک عملیات تروریستی داشته، نیرو‌های داعش دست به عملیات زده اند و از این جهت می‌توان آنان را هماهنگ با رژیم صهیونیستی دانست.

نیرو‌های داعش حضور فعالی در محل تولد خود یعنی سوریه دارند. سمپات‌های آنان در مناطق بیابانی مرکزی سوریه پخش هستند. بسیاری از زندانیان داعشیِ اردوگاه‌های سوریه توانسته اند از ضعف امنیتی سوریه استفاده کرده و از محل حبس خود فرار کرده و در روستا‌های بیابانی شمال و مرکز پنهان شوند (اینجا بخوانید). این نیرو‌ها بهترین عاملان عملیات‌های تروریستی موساد هستند.

چندی پیش بود که رئیس اتحادیه علمای عراق افشا کرد که رژیم صهیونیستی در پوشش سازمان‌های بشردوستانه و حقوقی به طور فعالانه در اردوگاه الهول سوریه اقدام به جاسوسی می‌کند. جبار المعموری در این باره گفت: «موساد اسرائیل در اردوگاه پناهندگان سوری الهول ۴ مقر سری دارد.».

اما داعش و سمپات‌های آنان تنها عناصر مدد دهنده موساد در پیشبرد اهداف جاسوسی اش نیستند. بسیاری از نیرو‌های ارتش سوریه قابلیت ارتباط گیری با موساد را دارند. وضعیت اقتصادی بد سوریه، عدم رضایت افسران از حکومت و به خصوص اختلافات فرهنگی، ایدئولوژیک و مذهبی افسران و فرماندهان ارشدشان و مقامات سیاسی سوریه آنان را به جاسوسی سوق می‌دهد.

چندی پیش بود که سرویس امنیتی لبنان یک شبکه از جاسوسان سوری را در لبنان دستگیر کرد که بیشترشان عضو ارتش سوریه بوده و تلاش داشتند نقشه فاضلاب و تاسیسات شهری لبنان و سوریه را به موساد بدهند.

به جز این، حضور شبه نظامیان موسوم به ارتش آزاد، بقایای جبهه النصره و گروه‌های کرد زبان در مناطق مختلف سوریه و در دست گرفتن مناطقی از این کشور توسط آنان، باعث عدم وحدت امنیتی در سوریه شده و همین مساله به شکاف و نفوذ نیرو‌های موساد در سوریه انجامیده است.

تغییر پایتخت امنیتی مقاومت از سوریه به عراق
آنچه مشخص است این است که سوریه محل خوبی برای ملاقات‌های امنیتی حساس نیست و بهتر است دیدار‌های امنیتی و مستشاری حساس ایران از سوریه به کشوری دیگر انتقال پیدا کند.

در میان گزینه‌های موجود، لبنان نیز وضعیتی مانند سوریه دارد و به همین دلیل، گزینه مناسبی نیست. اما به نظر می‌رسد عراق گزینه بهتری باشد. فاصله سرزمین‌های اشغالی از عراق زیاد است و مرز مشترکی نیز میان این دو وجود ندارد. فعالیت موساد در عراق به مراتب کمتر از دمشق و بیروت است و به همین دلیل، می‌تواند محل مناسبی برای پایتخت امنیتی و اطلاعاتی جدید نیرو‌های مقاومت باشد.

منبع: خبرفوری