۱۳:۵۲ – ۰۵ مهر ۱۴۰۳
مدرسه یک چهارضلعی است که مدیران و معاونان، معلمان و مربیان، اولیا و دانش‌آموزان اضلاع آن را می‌سازند و هیچ‌کدام از آنها به تن‌هایی نمی‌توانند نقش مهم خود را ایفا کنند.
با ایجاد روابط مثبت بین دانش‌آموزان، مربیان، اولیا، مدیران و فراهم‌کردن محیطی امن و حمایتی، می‌توان به تقویت تاب‌آوری در دانش‌آموزان کمک کرد. تحقیقات نشان می‌دهد تاب‌آوری با موفقیت تحصیلی و رضایت از زندگی در ارتباط است و می‌تواند به کاهش استرس، افزایش انگیزه و خلاقیت منجر شود. دکتر محمدرضا مقدسی، مدیر و موسس خانه تاب‌آوری و مترجم کتب تاب‌آوری در گفتگو با جام‌جم بیان می‌کند: تاب‌آوری در مدارس به معنای توانایی دانش‌آموزان در مقابله با چالش‌ها، فشار‌های زندگی و تحصیل است. ایجاد محیطی حمایتی و آموزشی در مدارس سبب می‌شود دانش‌آموزان بتوانند مهارت‌های لازم برای مدیریت استرس، زندگی، حل مسأله، خودکنترلی و بهبود سلامت روانی خود را یاد بگیرند.
نقش اولیا در تاب‌آوری دانش‌آموزان
اولیا نقش حیاتی در توسعه تاب‌آوری دانش‌آموزان دارند. حمایت عاطفی و اجتماعی والدین می‌تواند به تقویت اعتماد به‌نفس و مهارت‌های مقابله‌ای دانش‌آموزان کمک کند. ایجاد محیطی امن و محبت‌آمیز در خانه و ارتباط مؤثر و گفت‌وگوی دانش‌آموز با والدین درباره تجربیات و احساسات خود به آنها این امکان را می‌دهد که احساس ارزشمندی کنند و در مواجهه با چالش‌ها بهتر عمل کرده و از سلامت روانی مطلوبی برخوردار باشند. در نتیجه خانواده‌ها با فراهم‌کردن این زمینه‌ها، به شکل‌گیری تاب‌آوری و موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان کمک می‌کنند. همچنین زمانی که اولیا و مدارس در کنار هم برای حمایت از رشد و موفقیت دانش‌آموزان تلاش می‌کنند، نتایج بسیار مثبتی حاصل می‌شود. والدین با مشارکت در فعالیت‌های مدرسه سبب تقویت مهارت‌های اجتماعی، عاطفی و ارتقای اعتماد به‌نفس دانش‌آموزان می‌شوند. همچنین آموزش والدین درباره روش‌های مقابله با چالش‌ها و استرس‌ها می‌تواند به فرزندان کمک کند تا در مواجهه با مشکلات، انعطاف‌پذیری بیشتری از خود نشان دهند.
برنامه‌های مدارس تاب‌آور
مدارس می‌توانند با انجام فعالیت‌های مختلفی شامل آموزش مهارت‌های زندگی به دانش‌آموزان، برگزاری کارگاه‌های آموزشی برای والدین، همکاری با سازمان‌های محلی و ارائه خدمات به افراد نیازمند به‌عنوان مراکز توانمندسازی جامعه عمل کرده و در بهبود تاب‌آوری محلات نیز نقش مؤثری داشته باشند. دانش‌آموزان می‌توانند با شرکت در فعالیت‌های گروهی مدارس مانند کارگاه‌های مهارت‌های اجتماعی، بازی‌های تیمی و پروژه‌های گروهی، تاب‌آوری خود را تقویت کنند. برگزاری جلسات مشاوره و گفتگو‌های آزاد درباره احساسات و چالش‌ها نیز به تقویت تاب‌آوری دانش‌آموزان کمک می‌کند. علاوه بر این، مشارکت در فعالیت‌های داوطلبانه و اجتماعی، حس مسئولیت‌پذیری و همدلی را افزایش می‌دهد.
ورزش و توانایی مقابله با استرس
ورزش و فعالیت‌های بدنی نه‌تن‌ها به بهبود سلامت جسمی کمک می‌کند، بلکه باعث تقویت سلامت روان و افزایش اعتماد به‌نفس می‌شود. ورزش گروهی در مدارس، مهارت‌های اجتماعی را تقویت کرده و حس همکاری و همبستگی را در میان دانش‌آموزان ایجاد می‌کند. همچنین مواجهه با چالش‌ها و رقابت در ورزش، توانایی مقابله با استرس و مشکلات را در دانش‌آموز افزایش می‌دهد. در نتیجه، مدارس باید برنامه‌های ورزشی متنوعی را برای تقویت تاب‌آوری و رشد همه جانبه دانش‌آموزان راه‌اندازی کند. ورزش‌های گروهی مانند فوتبال و بسکتبال، مهارت‌های اجتماعی و کار تیمی را تقویت و به کاهش استرس کمک می‌کنند.
ابراز احساسات با فعالیت‌های هنری
فعالیت‌های هنری مانند نقاشی و موسیقی، فرصتی برای ابراز احساسات و خلاقیت فراهم می‌آورند و نقش مهمی در تقویت تاب‌آوری دانش‌آموزان دارند. از طریق کار‌های گروهی در پروژه‌های هنری، دانش‌آموزان یاد می‌گیرند چگونه با دیگران همکاری کرده و در مواجهه با چالش‌ها، راه‌حل‌های خلاقانه پیدا کنند. همچنین هنر به‌عنوان یک ابزار آموزشی می‌تواند به مدیریت استرس و فشار‌های روزمره کمک کند که این امر در بهبود سلامت روان و موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان تأثیرگذار است.
نیاز به مشاوران مجرب در مدارس
مشاوران و معلمان آگاه در مدارس نقش حیاتی در تقویت تاب‌آوری دانش‌آموزان دارند. این افراد با ارائه حمایت‌های عاطفی و آموزشی، به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا با چالش‌ها و فشار‌های روانی بهتر مقابله کنند. آنها می‌توانند مهارت‌های اجتماعی و عاطفی را تقویت کنند و با آگاهی از نیاز‌های خاص هر دانش‌آموز و ارائه راهکار‌های مناسب، باعث افزایش اعتماد به‌نفس و انگیزه در یادگیری شوند. در نتیجه مدارس به داشتن مشاوران و معلمان باتجربه و مجرب نیاز مبرمی دارد تا سبب بهبود سلامت روان و موفقیت تحصیلی دانش‌آموزان شود. اما یادآوری این نکته بسیار مهم است که حمایت سازمانی و مشکلات معیشتی معلمان هم تأثیر مستقیم بر تاب‌آوری دانش‌آموزان و مدارس دارد. معلمان با شرایط معیشتی نامناسب، نمی‌توانند به‌طور مؤثر به آموزش‌و‌پرورش دانش‌آموزان بپردازند و این امر می‌تواند به افت تحصیلی و کاهش انگیزه در دانش‌آموزان منجر شود. سازمان‌های آموزشی باید به حمایت از معلمان توجه ویژه‌ای داشته باشند تا با ایجاد محیطی مطلوب، معلمان بتوانند بر چالش‌های آموزشی غلبه کنند.
منبع: روزنامه جام جم
