به گزارش گروه عبری خبرگزاری بپزنپز، یوناتان ایلان در مقاله‌ای که تحت عنوان چه زمان می‌فهمیم زمان رفتن فرا رسیده است در پایگاه خبری زیمان یسرائیل (نسخه عبری روزنامه تایمز آو اسرائیل) منتشر شد تاکید کرد، چندی پیش نفتالی بنت نوشتاری را از گفتگویش با یک مهندس معروف برنامه نویسی کامپیوتر منتشر کرد، این مهندس به بنت خبر داد که او و خانواده‌اش تصمیم به ترک (فلسطین اشغالی) گرفته اند، زیرا دیگر خبری از راحتی در آن نیست.
در ادامه این مقاله آمده است، بنت مهاجرت معکوس را امری بسیار نگران کننده توصیف کرد که هرگز نباید اتفاق می‌افتاد.
نویسنده سپس می‌افزاید: پرسش رفتن یا ماندن نه تنها در خانه این مهندس برنامه نویسی بلکه در خانه یکایک ما بیش از یک بار مطرح شده است، من به عنوان یک استاد دانشگاه که همسرم هم مدیر یک شرکت بین المللی است و درآمد خوبی داریم، نیز این مسئله را مطرح و بررسی کرده‌ایم.
او در بخش دیگری از نوشتار خود می‌افزاید، من نظرات این مهندس را درک می‌کنم، زندگی در اینجا به شدت سخت شده است و به مرور زمان این احساس که شرایط سخت تر هم خواهد شد، بیشتر و بیشتر تقویت می‌شود.
گلعاد الچلر، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت سرمایه گذاری الچلر شاهام اخیرا اعلام کرد، اگر کابینه اسرائیل به همین شکل باقی بماند، به احتمال زیاد بسیاری از سرمایه‌ها از اسرائیل خارج خواهند شد.
اودر این رابطه نوشت: نگران آن هستم که جامعه اعلام کند از آنچه در اینجا رخ می‌دهد، نگرانیم، و مردم اعلام کنند که نگران آن هستند که به دلیل مخارج زیادی که (جنگ) به بار آورده، دارایی‌های مردم از حساب هایشان برداشته شود و مالیات‌های جدیدی بر آنها وضع گردد.
او در ادامه می‌نویسد: بنت در ادامه نوشتار خود مردم را تشویق به ماندن کرد، اما با تمام احترامی که برای بنت و شعارهایش دارم، شاید وقت آن فرا رسیده باشد که به راه‌حل‌های جایگزینی برای آینده فرزندانمان فکر کنیم.
من هم دوستانی در لندن دارم که خوشحال می‌شوند به من برای مهاجرت کمک کنند، می‌توان در آنجا شغلی هم پیدا کرد، شاید فرزندانم ابتدا نتوانند با شرایط سازگار شوند اما دو سال بعد همه چیز وفق مراد خواهد بود.
نویسنده تاکید می‌کند، من هم اینجا را دوست دارم… اما ترجیح می‌دهم در فقر زندگی کنم تا برای این سرزمین بمیرم.
طبیعتا مهاجرت به نقطه‌ای دیگر مانند رفتن به پارک نیست، نمی‌توان گفت که آسان و لذت بخش است، این را می‌دانم چون یک بار این تجربه را داشته ام، اما زمان‌‌هایی در زندگی فرد وجود دارند که باید احتمال این مهاجرت را به شکل جدی مورد بررسی قرار دهد.
ما در فاصله یک قدمی جنگ فراگیری در شمال هستیم که می‌تواند کل خاورمیانه را در آتش خود فرو ببرد، این کابینه هم فرصت‌های بهبود شرایط را یکی پس از دیگری از دست می‌دهد، پس چه زمانی متوجه می‌شود که وقت رفتنش فرا رسیده است؟
انتهای پیام/
