به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری بپزنپز، چارلز آ. کوپچان مشاور سیاست خارجی دولت باراک اوباما، رئیس جمهور وقت آمریکا در مصاحبهای با برلینر سایتونگ به مسئله خطرات تشدید تنش و شانس صلح برای اوکراین پرداخت.
چارلز آ. کوپچان کارشناس روابط بینالملل است. او در زمان باراک اوباما نقش کلیدی در تدوین دستورالعمل های سیاست خارجی داشت. از سال 2014، وی مدیر ارشد کاخ سفید در شورای امنیت ملی برای امور اروپا بود.
وی درباره موضع گیری اخیر امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه برای اعزام نیروی زمینی به اوکراین گفت: من اظهارات ماکرون در مورد استقرار احتمالی نیروهای ناتو در اوکراین را چندان جدی نمی گیرم. ماکرون دوست دارد در راس ناتو باشد. اما من فکر نمیکنم در ناتو در این مورد اتفاق نظر وجود داشته باشد. حتی میتوانم بگویم که از برخی جهات برعکس است: از ابتدای این درگیری، اعضای ناتو احتیاط لازم را برای جلوگیری از تشدید و درگیری مستقیم بین ناتو و روسیه به کار گرفتهاند. به همین دلیل من انتظار ندارم که نیروهای فرانسوی، لهستانی یا آلمانی به جبهه اعزام شوند.
چارلز آ. کوپچان که در حال حاضر عضو ارشد شورای روابط خارجی و استاد روابط بین الملل در دانشگاه جورج تاون است و از سال 2014 تا 2017 به عنوان دستیار ویژه رئیس جمهور وقت آمریکا باراک اوباما و مدیر ارشد امور اروپا در شورای امنیت ملی این کشور بود در ادامه درباره تاثیرات ارسال موشک های تاروس به اوکراین در نتایج این نبرد گفت: اوکراین باید بتواند به اهداف روسیه در اعماق خط مقدم حمله کند. این در مورد کریمه نیز صدق میکند، زیرا این حملات هزینهها را برای روسیه افزایش میدهد و میتواند این احتمال را افزایش دهد که روسیه در نهایت مایل به پایان دادن به جنگ، پایبندی به آتشبس و احتمالاً به دنبال یک راهحل از طریق مذاکره باشد – اگرچه من فکر میکنم کاملاً بعید است که اوکراین توانایی رزمی برای بازپس گیری تمام خاک خود از روسیه را توسعه دهد. البته اوکراین تا حدی به لطف سیستم های تسلیحاتی دوربردتر و پهپادهای دریایی، توانست ناوگان دریای سیاه روسیه را به میزان قابل توجهی تضعیف کند. این به اوکراین اجازه داد تا بنادر خود را برای صادرات غلات بازگشایی کند.
وی افزود: آلمان، ایالات متحده و متحدانش باید در مورد گام های بعدی بحث مشترک داشته باشند. به نفع اوکراین نیست که از موشک های دوربرد برای نفوذ به عمق خاک روسیه استفاده کند. چنین سیستم های تسلیحاتی باید با محدودیت هایی همراه باشند. آنها باید اهداف نظامی مربوطه در اوکراین تحت اشغال روسیه را هدف قرار دهند.
وی افزود: ما اکنون به وضوح در یک لحظه نامشخص درگیری هستیم، عمدتاً این به دلیل این واقعیت است که کنگره آمریکا بسته کمک مهم 60 میلیارد دلاری برای اوکراین را منتشر نمی کند. بسیار مهم است که مهمات، پدافند هوایی و حمایت اقتصادی به اوکراین برای حفظ خط مقدم به او داده شود. فکر میکنم بایدن این مسئله را دست کم گرفت که چگونه یک ائتلاف دو حزبی برای حمایت از اوکراین را در کنار هم نگه دارد.
مشاور سابق اوباما گفت: اگر من مشاور زلنسکی بودم، به او توصیه میکردم روی دو کار تمرکز کند. اولین وظیفه، تقویت نظامی خط مقدم است. روسیه باید از تسخیر سرزمین های بیشتر جلوگیری شود. وظیفه دوم سرمایه گذاری در مقاومت سیاسی و اقتصادی بلندمدت اوکراین است. او باید روی اجرای اصلاحات اقتصادی و سیاسی لازم برای عضویت در اتحادیه اروپا کار کند. به عبارت دیگر، ما باید بر روی تبدیل شدن 82 درصد اوکراین تحت کنترل کیف به یک داستان موفقیت تمرکز کنیم.
این مقام سابق آمریکایی گفت: روسیه ممکن است بتواند کمی بیشتر قلمرو این جا و آنجا در اوکراین را تصاحب کند. اوکراین همچنین می تواند پیشروی های محدودی در سایر بخش های خط مقدم داشته باشد. اما در ماه های آینده جنگ به یک درگیری منجمد تبدیل خواهد شد. من این احتمال را رد نمیکنم که به زودی آتشبس مورد مذاکره قرار گیرد و مذاکرات درباره آینده اوکراین انجام شود. اگرچه من به موفقیت این مذاکرات خوشبین نیستم، اما ارزش امتحان کردن را دارد.
این مقام سابق آمریکا در ادامه درباره وضعیت زلنسکی در این شرایط گفت: بخشی از مشکلی که زلنسکی با آن مواجه است کمبود حمایت داخلی است. اکثریت قریب به اتفاق اوکراینی ها هنوز به آزادسازی کامل خاک اوکراین اعتقاد دارند. من مخالفتی با این هدف ندارم. اما در یک استراتژی مطلوب این مسئله مطرح نیست که چه چیزی خوشایند ما است. همچنین این مسئله در آن مطرح است که چه چیزی ممکن است.
وی افزود: با توجه به پیشرفت بسیار محدود اوکراین در ضد حملات در سال 2023 خود، فکر نمیکنم اوکراین شانس واقعی برای بیرون راندن نیروهای روسی از شرق اوکراین را حتی با وجود تاروس، تانکها و پهپادهای لئوپارد و آبرامز بیشتر داشته باشد. زلنسکی باید بیشتر بر روی آنچه ممکن است تمرکز کند و آن محافظت بخش های باقی مانده تحت کنترل کی یف است.
وی در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: ما کارهای زیادی برای اوکراین انجام داده ایم. به کی یف ابزار لازم برای دفع تهاجم یک قدرت بسیار برتر داده شد. باید به اوکراین به خاطر عزم و اراده اش برای فداکاری برای دفع تجاوز احترام زیادی قائل شد. من معتقدم که برای تأمین حمایت عمومی در غرب، ما به یک استراتژی برای اوکراین نیاز داریم. ما نیاز به توسعه یک استراتژی داریم که ابزارها و اهداف را ترکیب کند و نشان دهد که ما به سمت یک هدف حرکت می کنیم و چگونه به آن دست خواهیم یافت. اما من مطمئن نیستم که ما در حال حاضر چنین استراتژی را داشته باشیم. به همین دلیل باید روی دفاع و بازسازی تمرکز کنیم.
وی همچنین درباره کاهش آمادگی برای کمک به اوکراین در بین مردم آمریکا و همچنین آلمان گفت: ما به گفتگوهای صادقانه تری در هر دو سوی اقیانوس اطلس در مورد چگونگی تأثیر جنگ اوکراین بر سیاست داخلی خود نیاز داریم. زیرا ما شاهد فرسایش سیاست میانی هستیم. این قبلاً در ایالات متحده اتفاق افتاده است. تا همین اواخر این مورد در آلمان نبود، اما اکنون می توان قطبی شدن فزاینده را در این کشور هم مشاهده کرد. البته این فقط مربوط به اوکراین نیست. اما جنگ در اوکراین پیامدهایی مانند افزایش قیمت انرژی و هجوم بسیاری از پناهجویان اوکراینی را دارد. من معتقدم که پوپولیسم غیرلیبرال، مانند آنچه ترامپ در ایالات متحده آمریکا یا لوپن در فرانسه نمایندگی می کند، تهدیدی بزرگتر از ولادیمیر پوتین برای غرب است.
این مقام سابق آمریکا در ادامه گفت: شکی نیست که جنگ در اوکراین روسیه و چین را به هم نزدیکتر کرده است. این جنگ روسیه را از نظر نظامی به کره شمالی و ایران وابسته کرده است. در مقابل، مسکو به شکلی بی سابقه از این کشورها حمایت می کند.
وی در بخش دیگری از این گفتگو تصریح کرد: ایالات متحده و چین به سرعت در حال حرکت به سمت یک جنگ سرد جدید هستند. ممکن است یک گسست ژئوپلیتیک جبران ناپذیر رخ دهد. اما من فکر می کنم که وضعیت از اواسط سال 2023 تا حدودی کاهش یافته است. اکنون گفتگوی سازندهای بین واشنگتن و پکن وجود دارد. بایدن و شی حداقل یخ را شکستهاند. تنش ها و خصومتی که یک سال پیش پس از سرنگونی بالون چینی بر فراز ایالات متحده شاهد بودیم، دیگر بر روابط حاکم نیست.
وی در ادامه درباره وقوع جنگ بین آمریکا و چین بر سر تایوان ابراز نگرانی کرده و در عین حال گفت: بله، من از جنگ بر سر تایوان می ترسم. اما فکر نمی کنم قریب الوقوع باشد. پکن به خوبی میداند که حمله به تایوان باعث تغییر بازی خواهد شد. حمله روسیه به اوکراین این را به وضوح به چین نشان داد. پکن نمی خواهد به همین ترتیب منزوی شود. اگرچه روسیه کار خوبی در دور زدن تحریم ها انجام داده است، غرب اساساً روسیه را از اقتصاد غرب خارج کرده است. با توجه به سطح بالایی از وابستگی متقابل بین چین، ایالات متحده و اروپا، چینی ها آمادگی خطر گسست اساسی با غرب را ندارند. به همین دلیل است که من خطر یک جنگ تمام عیار بین ایالات متحده و چین بر سر تایوان را نسبتاً کم ارزیابی می کنم. من بیشتر نگران این هستم که یک تصادف منجر به درگیری شود. زیرا فعالیت نظامی در منطقه زیاد است. این یک وضعیت خطرناک ایجاد می کند. بنابراین، احیای گفتگوهای نظامی بین ایالات متحده و چین یک تحول مثبت است.
انتهای پیام/